เกลียดใจตัวเองเหลือเกิน ที่ทำไมไม่ยอมพูดไป
ปิดบังความจริงข้างในที่ใจรู้สึก
แอบเจ็บลึกๆ ทุกทีที่เจอ
เป็นเพราะฉันทำตัวฉันเองใช่ไหม จึงเป็นแบบนี้
กลัวอะไรก็ไม่รู้ บอกเหตุผลใครๆ ไม่ได้เลย
ก็เลยต้องนอนกับความเหงาใจ
อีกนานไหม ที่ฉันจะกล้าบอกไป
อีกนานไหม ที่ฉันไม่เป็นแบบนี้
ไม่รู้ต้องเริ่มต้นจากคำไหน ต้องพูดด้วยคำอะไร
กว่าจะถึงคำว่ารักเธอ
อยากเป็นคนที่กล้าพอ พูดอะไรที่ใจต้องการ
ไม่ต้องทนทรมานเหมือนที่เป็นอยู่
อยากให้รับรู้เรื่องราวในใจ
ไม่รู้ต้องรอไปนานเท่าไหร่ที่ฉัน จะกล้าบอกเธอ
กลัวอะไรก็ไม่รู้ บอกเหตุผลใครๆ ไม่ได้เลย
ก็เลยต้องนอนกับความเหงาใจ
อีกนานไหม ที่ฉันจะกล้าบอกไป
อีกนานไหม ที่ฉันไม่เป็นแบบนี้
ไม่รู้ต้องเริ่มต้นจากคำไหน ต้องพูดด้วยคำอะไร
กว่าจะถึงคำว่ารักเธอ
อีกนานไหม ที่ฉันจะกล้าบอกไป
อีกนานไหม ที่ฉันไม่เป็นแบบนี้
ไม่รู้ต้องเริ่มต้นจากคำไหน ต้องพูดด้วยคำอะไร
กว่าจะถึงคำว่ารักเธอ